نامه یک معلم /طالب نگاه دولت محترم ، نمایندگان بزرگوار ملت و وزیر عزیز آموزش و پرورش هستیم

آوای فرهنگی – آیا روا و پسندیده است که فرهنگی سی سال خدمت کرده ی بازنشسته در بیمارستان ها و سایر جاهای دیگرجهت نظافت بصورت پاره وقت با خوف و ترس و بدور از چشم دیگران جهت حفظ آبرویش مشغول بکار شود…

آنجایی که باد به کُندی می‌وزد، آدم‌ها دو دسته می‌شوند:آنهایی که بادبادک‌شان را جمع می‌کنند و غصه می‌خورند.آنهایی که می‌دوند و از اوج گرفتن بادبادک‌شان لذت می‌برند.

جناب آقای بطحایی وزیر محترم آموزش و پرورش سلام علیکم

سابقه طولانی حضرتعالی در پیکره ی نیمه جان و مفلوک آموزش و پرورش بر کسی پوشیده نیست .  که می شود گفت شخص جنابعالی و بعضی از اعضای محترم کابینه و نمایندگان عزیز مجلس در این بدنه ذوب شده اید  و با تمام مصائب و مشکلات این وزارتخانه  از نزدیک در تماس و درگیر بوده و هستید .استدعا می شود با استفاده ازجایگاه مهم وزارت و تجربه کسوت  ارزنده معلمی با معونت و تلاش و مساعدت سایر دوستان در دایره دولت و مجلس محترم یک بار برای همیشه مشکل معیشت  فرهنگیان شاغل و باز نشسته  را پیگیری و  مرتفع سازید.چرا و به چه دلیل یک فرزند فرهنگی باید شب با  آرزوی داشتن بیست هزار تومان سر بر بالین نهد تا شاید فردا فرجی حاصل شود، تا بتواند یک تخته وایت برد کوچک را بخرد؟ آیا روا و پسندیده است که فرهنگی سی سال خدمت کرده ی بازنشسته در بیمارستان ها و سایر جاهای دیگرجهت نظافت بصورت پاره وقت با خوف و ترس و بدور از چشم دیگران جهت حفظ آبرویش مشغول بکار شود و مدام در فکر این باشد که نکند سر برج مرا از کار اخراج نمایند ؟آیا این بدوراز انصاف نیست که یک فرهنگی با ۲۹ سابقه خدمت پس اندازی حتی کمتر از یک میلیون تومان نداشته باشد؟ تا کی و با چه زبان و لحنی باید داد زد تا کسی صدای ما را بشنود؟ چه انتظاری از معلمی که یک شیفت کاری برای کفاف داشتن زندگی آبرومندانه با تاکسی کار می کند می رود؟  بعلت قلت دریافتی و مخارج بالا معلم مجبور است در پی کسب علم و دانش باشد و اخذ مدرک نماید تا چندرغازی به حقوقش اضافه شود که اخیرا این کوره راه هم با درایت بعضی از مسئولین محترم و بدور از احساس مشکلات معلمان مسدود شده . استدعا می شود مشکلات معیشتی را حل سازید و  بخشنامه ای که  ادامه تحصیل کارکنان بویژه فرهنگیان را مسدود نموده تجدید نظر نمائید همین بخشنامه لطمات روحی و روانی و مادی زیادی به  فرهنگیان زده  و خواهد زد .علاوه بر آن لطمات، گرفتن انگیزه تحصیل و اشتغال برای جوانانی که به تازگی در پیکره ی وزارتخانه بزرگ و طویل مشغول می شوند را خواهد گرفت. و می توان گفت در چند سال آینده هیچگونه تمایلی برای ورود و کار در آموزش و پرورش نخو اهد ماند .امیدوارم تمهیداتی بیاندیشید تا در آینده بیشترین حضور و شوق خدمت در آموزش و پرورش باشد و این مادر وزارتخانه ها، بهترین وزارتخانه شود .ان شاءالله

با تشکر – سیروس انصاری نیا آموزگار در استان ایلام شهرستان ایوان

انتهای پیام/

صاحب امتیاز و مدیر مسئول پایگاه خبری آوای فرهنگی

دیدگاهتان را بنویسید