یادداشت ارسالی / بازنشستگی آخرین بحران زندگی ، یا عاقبت به خیری

آوای فرهنگی – بازنشستگان دغدغه معیشتی دارند. بالاخره چه کسی قرار است قانون را درست و دقیق اجرا نماید تا به حق قانونی خود برسند؟

نصراله خلیلی بازنشسته فرهنگی

یأس از رحمت خدا و بخشایش او، نقطه مقابل رجاء و امیدواری به پروردگار و منشأ آن در باور نادرست است. اگر کسی عقیده اش نسبت به خداوند ناقص باشد و رحمت بی پایان و قدرت بی نهایت او را نشناسد ناامید می شود. چنین نقصی در خداباوری، انسان را به کفر می کشاند و حتی می توان گفت یأس کامل فقط برای کافر قابل تصور است و هیچ مۆمنی دچار آن نمی شود.

ما بازنشستگان فرهنگی نا امید و دلسرد نمی شویم . چون خدا روزی دهنده هست .

فرهنگیان پیش کسوت ، بهترین لحظات عمر وجوانی خود را هزینه و سرمایه گذاری کردند. و سرو قد خود را به کمانی مبدل ساختیم تا تیر دیگران به هدف مقام وقدرت و اصابت کند حال که تیر اندازان چیره دست از چله ی کمان قد ما شکار فراوان کردند و حقوق های آن چنانی اخذ کردند .ما منتطرم تا این مدیونین در اسرع وقت دین خود را در دنیا یا پل صراط ادا نمایند.

مجریان قانون باید بدانند، کاسه صبر بازنشستگان هم اندازه ای دارد و تحمل ودرد این همه تبعیض برای قشری نجیب کاری آسانی نیست . بنا داریم با اتحاد وهمبستگی حرف اول و آخر را بزنیم و با پتک عدالت ، دیوار بلند تبعیض را با همت همه بازنشستگان ویران کنیم و قانون برابری را جایگزین آن کنیم .ما مصمم هستیم با همت والا و همفکری وهماهنگی در اتاق فکر برای رسیدن به خواسته های مان اصرار داریم و قدمهای خود را محکم و بااقتدار برمی داریم نه با عجز وناتوانی !!.همه ی ما منتظر صدور اولین احکام سال ۹۶ هستیم تا ببینیم دولتمردان و مسند نشینان چقدر به عهد پیمان خود با بازنشستگان وفادار بوده اند ،وصداقت گفتار وعمل خود را ثابت کرده اند.

ما بیش از این نمی توانیم تبعیض و فرق و فقر را تحمل کنیم و طبق قوانین حقوق مسلم خود را قاطعانه مطالبه می کنیم .

ما صدقه نمی خواهیم و دنبال زندگی اشرافی هم نیستیم اما دیگر اجازه نمی دهیم تبعیض گران براسب قدرت سوار شوند وبی توجه به خواسته های به حق استادان پیر خود بر نجیب ترین دانایان عرصه تعلیم وتربیت جفا کنند.

مراد و مرشدمان رهبر معظم انقلاب فرمودند: قانون فصل الخطاب است و تخطی از قانون جرم است پس ای دولتمردان و مسئولین لطفا قانون مدیریت خدمات کشوری را اجرا کنید و بهانه جویی را رها کنیدتا مصداق مجرم نباشید.

چرا متناسب سازی جایگزین همسان سازی و ۱۰۰ درصد شد ۸۵ درصد؟ فقط همسان سازی حقوق را می پذیریم .تمدید یک قانون آزمایشی تا چند سال ؟

بازنشستگان این همه دغدغه معیشتی دارند. بالاخره چه کسی قرار است قانون را درست و دقیق اجرا نماید تا به حق قانونی خود برسند؟

ماجرا به این جا رسید که راهی نمانده تا در سال ۱۳۹۶ افزایش پلکانی را برای بازنشستگان اعمال نمایند.

خیلی حرف است که مسئولین خود را مسئوول قسم خورده و ومجری قانون اساسی و مدافع قشری محروم بدانند در حالی که این گونه نیست .بازنشستگان آبرومند ایرانی برای پرداخت قبوض برق و آب وگازو غیره و یا حتی خرید یک آنتی بیوتیک با قرص پروستات از بازار آزاد ریال روی ریال می گذارند و به قلک شکم خود ویتامین ومنابع مغذی را دریغ می کنند تا شاید باپس اندازی در ته جیب خود ،با دستی لرزان اسکناسهای چروکیده را تحویل خانواده برای خرید شب عید ،میوه و وسایلی رامهیا کنند .هزاران افسوس ،باقلم آه دریغ با نوشتن کاغذ انصاف !

آنانی که سالهاست اندیشه رفتن به زیارت ، حتی یک مشهد را از سر بیرون کرده اند تا چه رسد به جهانگردی به دور دنیا !

برای بسیاری از بازنشستگان ما بازنشستگی به جای عاقبت به خیری، آخرین بحران زندگیست که متاسفانه برخی از آنها دیگر نمی توانند از آن سر بلند بیرون آیند.تبعیض گران بدانند، خدای هست ونظاره گر. همین وبس.

انتهای پیام/

صاحب امتیاز و مدیر مسئول پایگاه خبری آوای فرهنگی

دیدگاهتان را بنویسید